zondag 28 augustus 2011

Buttons

Deze en volgende maand zitten eigenlijk al helemaal volgepland met: 1. het ontwerpen en maken van het kinderboekenbal project 2. de ontwerp en realisering van een lichtobject waar ik later pas meer over kan vertellen 3. het kringloopatelier en natuurlijk 4. ook nog een bijbaantje.

Ik heb nog zoveel op de schets-stapel liggen van wat ik wil maken, maar helaas komt het daar vaak niet van. Dat komt omdat ik soms zoveel bezig ben met ontwerpen en projecten die wel geld verdienen dat als ik een dagje vrij ben geen zin heb om wéér te gaan ontwerpen. Zelfs niet als het iets heel anders is of eigenlijk hartstikke leuk.

Maar vandaag was anders. Gisteren had ik al geen opdrachten die ik moest voorbereiden voor de komende week, dus had ik toen ik thuiskwam rond zevenen even heerlijk tijd voor mezelf. Na een avondje even niks creatiefs doen werd ik vanochtend uitgerust wakker. Het was dan ook al laat, maar dat geeft niet op een zondag, zei een bepaald iemand regelmatig tegen me. Deze zondag was ultiem om te ontwerpen: het was geen koopzondag, ik had al eten in huis en bovenal, het regende. Ik kón niet eens iets anders ondernemen dan tijd besteden aan de "schets-stapel".

En na maanden ideeën schetsen en noteren en enkele mislukte pogingen om er mee door te gaan, was het vandaag dan eindelijk wel zo ver. Dat ik Illustrator al had opgestart was niet nieuw voor mij, ook niet dat ik al inspiratie materiaal had verzameld, en zelfs niet het feit dat ik was opgestaan met een enthousiaste ik-heb-er-zin-in-kriebel! Maar toen ik de eerste cirkels begon te tekenen in het netgenoemde programma wist ik het! Ik raakte meteen in de juiste 'flow' en heb een middagje heerlijk buttons ontworpen.


Het zit namelijk zo: een goede vriend van me heeft een buttonmachine, zo'n leuke die van die kleine buttons maakt. Buttons bouwen doet hij graag en hij heeft het button-bouwen ook ingezet als actie om zo een camera bij elkaar te kunnen sparen. Vanzelfsprekend steun ik dit soort initiatieven en was het meteen duidelijk dat ik een button of meerdere wilde gaan ontwerpen, maar dan niet 'gewoon' een button.


Ik kwam op een ontwerp waarbij de buttons een relatie aangaan met hun achtergrond. Dus heb ik schetsjes gemaakt van kussens of tshirts, waarbij de buttons meedoen in het beeld. Ik heb een boom geschetst waar button-uiltjes in komen en een ijsberg waar button-pinguïns op staan. En of het nou tshirts of kussens of iets anders moet worden weet ik nog niet, maar eerst moet het ontwerp er zijn. 

Vandaag heb ik de buttons getekend: 3 verschillende uiltjes en 3 pinguïns. En binnenkort hoop ik op weer zo'n lekker ontwerp-dagje de boom en de ijsberg te kunnen ontwerpen en te kunnen bekijken of het nou op een shirt komt of iets anders. 


Misschien ga ik ze los daarvan ook wel gewoon per 3 verkopen, want zo zijn ze ook leuk. Hoe dan ook hoop ik natuurlijk, als het straks af is, dat het een succes wordt. Niet alleen omdat dat mij blij maakt, maar daarbij ook de 'buttonbouwer' steun in zijn spaar-actie.

donderdag 4 augustus 2011

Ideeën in de magnetron

Het kinderboekenbal is een jaarlijks terugkerend event waarbij het decor ontzettend belangrijk is. Elk jaar zijn er 10 kunstenaars die daaraan werken en dit jaar ben ik een van die kunstenaars die het kinderboekenbal gaat vormgeven(!).




Vandaag kreeg deze groep een introductie over het kinderboekenbal en allerlei input en inspiratie. We gaan daarmee aan de slag om een idee te vormen van wat voor moois we willen gaan maken. En terwijl ik na die meeting terug liep richting station, schoot het me te binnen: Het vormen van een idee is als een maaltijd in de magnetron:

(goed koken kan ik niet en zwart aangebrande ideeën zijn geen succes, dus mijn idee-vorming is beter te vergelijken met een maaltijd in een magnetron)

We kregen allerlei input voor de vormgeving van het kinderboekenbal van dit jaar: voorbeelden van voorgaande jaren, kernwoorden die belangrijk waren, het thema, de sfeer dat het moet uitstralen, lichtmogelijkheden, etc. Dat alles zet ik dan altijd even weg in mijn 'magnetron' terwijl ik ondertussen even iets anders ga doen, een wijntje drinken op het terras in dit geval. 

En zoals ik dat ook doe bij een magnetronmaaltijd, gok ik ongeveer hoelang het duurt en zet ik hem aan. Ik gokte in dit geval eerst even op een uurtje. Ik wist wel dat het waarschijnlijk langer zou duren, maar net als mijn maaltijd doe ik hem altijd eerst even korter erin dan ik verwacht. Want dan kan kijk is of het klaar is en kan ik het eventueel doorroeren en nog iets langer in de magnetron zetten als het nog koud is. 
Na het uurtje was er al wel iets gebeurt kon ik zien, het borrelde wat maar het was nog lang niet klaar, dus heb ik hem weer aangezet zodat het verder kan borrelen. Ik zet mijn magnetron meestal na twee keer kijken voor een lange tijd aan, ik wacht dan niet op het piepje maar check gewoon tussendoor even of het klaar is. Zo ook met het kinderboekenbal. 
Ik heb mijn 'magnetron' weer aangezet voor een flinke tijd en zal ondertussen blijven opletten door van tijd tot tijd even te kijken of het al klaar is. Er is geen piepje die me waarschuwt en ik weet het ook nooit helemaal 100% zeker of het helemaal gaar is, want dat blijft toch een kwestie van er uit halen en proberen.

Ik vind het wel lastig dat je nooit echt precies weet hoelang iets in de magnetron moet. Dat zou makkelijker zijn; dat je alleen maar hoeft te wachten op het piepje en verder niks. Maar zo werkt het niet, het komt toch neer op gokken op basis van eerdere keren dat ik iets in de magnetron deed. En daarna goed blijven opletten, controleren, doorroeren, enz.

Ik ga er vanuit dat het volgende week wel klaar is, ik zal het dan proberen en andere mensen laten proeven, zodat ik aan de hand van die commentaren eventueel wat peper en zout kan toevoegen en het mooi kan presenteren.