maandag 31 december 2012

Gelukkig nieuwjaar


Een beter moment dan tijdens de overkill aan jaaroverzichten van 2012 kon ik niet bedenken om deze blogpost te publiceren. Een jaaroverzichtzoals ik vorig jaar heb geschreven had ik dit keer geen behoefte aan, maar een besef dat mijn blog door de maanden/jaren heen veranderd is, bedenk je wel op zo’n moment.

Tijdens een designborrel een paar maanden geleden, werd mijn blog getipt aan een dame van rond de 40 die op zoek was naar wat ze nu wilde in haar leven: Voor zichzelf beginnen of niet, de twijfel, de onzekerheid. Immers, is 40 niet de leeftijd dat je leven al nagenoeg bepaald is? Dat je niet meer kan wijzigen in beroepskeuze? Is dat niet gewoon te laat? En wat zet je op het spel als je het wel doet..?

Mijn blog werd omschreven als een zoektocht naar (en erachter komen) wat wel en niet voor je werkt. Over weten waar je behoefte aan hebt of er achter komen wat je behoeftes zijn.

Het was raar iemand anders te horen praten over mijn blog, maar vooral dat de omschrijving ervan in eerste instantie niet rijmde met wat ik in mijn hoofd had. Het deed me beseffen dat mijn blog al lang niet meer was hoe ik het ooit gestart heb. Hoewel ik erg blij ben met hoe het nu geworden is, was de intentie totaal anders.

Ooit is mijn blog ontstaan omdat ik zoveel foto’s maakte van het proces tot het eindproduct dat ik dat wilde delen. Een kijkje achter de schermen. Daarbij kwam dat mensen zich vaak afvroegen hoe ik nou van een idee tot een ontwerp kwam. Of soms zelfs hoe ik überhaupt op een idee kwam.

Het leek me daarom leuk, ook voor mijn eigen documentatie, om dat bij te houden. Zeker tijdens een proces dingen samenvatten en benoemen waar de verbeterpunten liggen, zou me moeten helpen in de goede richting. En dat werkte zeker. Het begon in 2010 met foto’s van een proces. Later tekst en beeld van de processen waar ik middenin zat. En op een gegeven moment werd het meer tekst dan beeld en ook steeds persoonlijker in plaats van alleen maar het project zelf. Dat werkte. Daar kreeg ik de meeste positieve reacties op en werkte voor mezelf ook heel fijn.Mijn internetdagboek heeft inmiddels een voor mij prettige balans gekregen tussen puur het proces van bepaalde projecten en de iets diepere teksten die meer over mijzelf gaan.

Ik vind het heerlijk om het proces van me af te schrijven en mijn enthousiasme te delen. Maar eerlijk gezegd had ik ook niet altijd zin om steeds aan vrienden uit te leggen waar ik mee bezig was, dat hoeft nu ook niet meer. Ik kan nu gewoon naar mijn blog refereren, en ook de geïnteresseerden doen dat op die manier: ,,Hey ik zag je Add-on t-shirts op je blog, wat leuk! Hoe was de proefdruk?”.

Ik ga er vanuit dat mijn blog in de vorm die hij nu heeft, nog wel even zal blijven bestaan, maar ik laat me voeren door de wind. Ik kijk niet te ver voor uit, leef dag voor dag, en laat de weg “erheen” mijn blog vormen. Waar “erheen” dan ook is, of het er is, en of ik er ooit kom, is irrelevant. Misschien is het wel net als het leven en “is de weg zelf je bestemming”-Confucius, zoals een lezer me laatst zei.

Jullie zijn er bij terwijl ik die weg bewandel. Samen gaan we het nieuwe jaar in. Dank voor het lezen; het geeft mij het plezier om hier keer op keer te schrijven. Ik wens iedereen een prachtig 2013 toe, dat het maar veel moois mag brengen.